- Urząd Komunikacji Elektronicznej

Postępowanie konsultacyjne dotyczy zapewnienia przejrzystości taryf oraz docelowego modelu techniczno-organizacyjnego realizacji przenośności numerów.

POSTĘPOWANIE KONSULTACYJNE W SPRAWIE:

I. PRZEJRZYSTOŚCI TARYF W ZWIĄZKU Z WPROWADZENIEM USŁUGI PRZENOŚNOŚCI NUMERÓW

II. DOCELOWEGO TECHNICZNO – ORGANIZACYJNEGO MODELU REALIZACJI PRZENOŚNOŚCI NUMERÓW

PRZEJRZYSTOŚĆ TARYF W ZWIĄZKU Z WPROWADZENIEM USŁUGI PRZENOŚNOŚCI NUMERÓW

Zgodnie z przepisami art. 30 Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie usługi powszechnej i związanych z sieciami i usługami łączności elektronicznej praw użytkowników (dyrektywa o usłudze powszechnej):

1. Państwa Członkowskie zapewniają, aby wszyscy, którzy sobie tego życzą, abonenci publicznie dostępnych usług telefonicznych, włączając usługi komórkowe, mogli zachować swój numer(y) niezależnie od przedsiębiorstwa zapewniającego usługę:

a) w przypadku numerów geograficznych, w określonym miejscu; i

b) w przypadku numerów niegeograficznych, w dowolnym miejscu.

Niniejszy ustęp nie stosuje się do przenoszenia numerów między sieciami zapewniającymi usługi stacjonarne i sieciami komórkowymi.

2. Krajowe organy regulacyjne zapewniają, aby ceny połączeń wzajemnych związanych z zapewnieniem przenoszenia numerów były zorientowane na koszty oraz aby bezpośrednie obciążenia abonentów, jeśli są, nie zniechęcały do korzystania z tych usług dodatkowych.

3. Krajowe organy regulacyjne nie nakładają taryf detalicznych na przenoszenie numerów w sposób, który naruszałby konkurencję, tak jak w przypadku ustanawiania szczególnych lub powszechnych taryf detalicznych.

Przepisy dyrektywy o usłudze powszechnej zostały wdrożone do polskiego porządku prawnego przepisami ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 171, poz. 1800 z późn. zm.). Usługa przeniesienia przydzielonego numeru została określona w przepisach art. 71 ustawy – Prawo telekomunikacyjne.

Obecnie usługa przeniesienia przydzielonego numeru do sieci innego operatora jest oferowana zarówno przez operatorów stacjonarnej publicznej sieci telefonicznej jak i operatorów ruchomej publicznej sieci telefonicznej.

Jednakże usługa przeniesienia przydzielonego numeru to nie tylko sprawne przeniesienie numeru w warstwie technicznej oraz proceduralnej.

Przeniesienie numeru to również problem związany z przejrzystością taryf (tarrif transparency).

Dyrektywa o usłudze powszechnej stwierdza w pkt 41 preambuły, iż wpływ przenoszenia numerów znacznie wzrasta w przypadku, gdy istnieje przejrzysta informacja o taryfach, zarówno dla użytkowników, którzy przenoszą swój numer, jak i dla tych użytkowników, którzy dzwonią do tych, którzy przenieśli swoje numery. Krajowe organy regulacyjne powinny, tam gdzie jest to osiągalne, umożliwić odpowiednią przejrzystość taryf jako część wprowadzania przenoszenia numerów.

Następnie dyrektywa o usłudze powszechnej w przepisie art. 21 (Przejrzystość i publikowanie informacji) stwierdza, iż:

1. Państwa Członkowskie zapewniają dostępność przejrzystych i aktualnych informacji o stosowanych cenach i taryfach oraz o standardowych warunkach odnoszących się do dostępu i korzystania z publicznie dostępnej sieci telefonicznej użytkownikom końcowym i konsumentom, zgodnie z przepisami załącznika II.

2. Krajowe organy regulacyjne zachęcają do zapewnienia informacji mającej na celu umożliwienie użytkownikom końcowym, tak dalece jak jest to możliwe, i konsumentom dokonywania niezależnej oceny alternatywnych schematów korzystania z usług za pomocą, na przykład, przewodników interaktywnych.

Zasada przejrzystości taryf została określona na gruncie przepisów art. 61 ustawy – Prawo telekomunikacyjne.

W związku z powyższym Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej przedstawia do konsultacji Raport Europejskiej Grupy Regulatorów dotyczący dokumentu pn. „Przejrzystość Taryf Detalicznych – w związku z wdrożeniem Przenośności Numerów”.

Niniejsze postępowanie konsultacyjne ma na celu odpowiedź na pytanie – w jaki sposób operatorzy zamierzają zapewnić przejrzystość taryf w związku z wprowadzeniem usługi przeniesienia numeru do sieci innego operatora.

Jednocześnie zwracamy się z uprzejmą prośbą o przedstawienie stanowiska w sprawie następujących możliwych rozwiązań:

• utrzymanie dotychczasowych zasad;
• wprowadzenie przez przedsiębiorców telekomunikacyjnych odpowiedniego komunikatu słownego albo sygnału dźwiękowego przed każdym połączeniem wykonywanym do innej sieci z możliwością przerwania przez klienta połączenia bez ponoszenia kosztu;
• wprowadzenie serwisów informacyjnych, umożliwiających sprawdzenie czy podany numer należy do własnej czy też innej sieci (przez strony WWW, przez SMS);
• naliczanie opłat za połączenia z przeniesionymi numerami tak samo jak z numerami we własnej sieci.

DOCELOWY TECHNICZNO – ORGANIZACYJNY MODEL REALIZACJI PRZENOŚNOŚCI NUMERÓW

Zgodnie z przepisami Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie usługi powszechnej i związanych z sieciami i usługami łączności elektronicznej praw użytkowników (dyrektywa o usłudze powszechnej) ¹ usługa przeniesienia przydzielonego numeru do sieci innego operatora jest jednym z kluczowych czynników ułatwiających podejmowanie wyborów przez konsumentów oraz skuteczną konkurencję w konkurencyjnym środowisku telekomunikacyjnym. Jednocześnie przepisy dyrektywy o usłudze powszechnej stwierdzają, iż wpływ usługi przeniesienia przydzielonego numeru do sieci innego operatora  wzrasta w przypadku, gdy istnieje przejrzysta informacja o taryfach, zarówno dla użytkowników końcowych, którzy przenoszą swój numer, jak i dla tych użytkowników  końcowych, którzy dzwonią do tych, którzy przenieśli swoje numery.

Zgodnie z przepisami art. 30 dyrektywy o usłudze powszechnej:

1. Państwa Członkowskie zapewniają, aby wszyscy, którzy sobie tego życzą – abonenci publicznie dostępnych usług telefonicznych, włączając usługi sieci ruchomych, mogli zachować swój numer(y) niezależnie od przedsiębiorstwa zapewniającego usługę:

a) w przypadku numerów geograficznych, w określonym miejscu;

b) w przypadku numerów niegeograficznych, w dowolnym miejscu.

Niniejszy przepis nie ma zastosowania do przenoszenia numerów wzajemnie między sieciami zapewniającymi usługi stacjonarne i sieciami komórkowymi.

2. Krajowe organy regulacyjne zapewniają, aby ceny połączeń wzajemnych związanych z zapewnieniem przenoszenia numerów były zorientowane na koszty oraz aby bezpośrednie obciążenia abonentów, jeżeli są, nie zniechęcały do korzystania z tych usług dodatkowych.

3. Krajowe organy regulacyjne nie nakładają taryf detalicznych na usługę przeniesienia numeru  w sposób, który naruszałby konkurencję, tak jak w przypadku ustanawiania szczególnych lub powszechnych taryf detalicznych.

Pojęcie przenośności numeru (number portability) oznacza uprawnienie abonenta do zachowania posiadanego numeru przy zmianie operatora sieci (dostawcy usługi), miejsca korzystania z usługi, rodzaju usługi. Przenośność numeru stanowi jeden z ważniejszych elementów sprzyjających rozwojowi konkurencji na rynku telekomunikacyjnym, likwiduje bowiem utrudnienia i uciążliwości wynikające ze zmiany numeru telefonu towarzyszące zmianie operatora telekomunikacyjnego lub dostawcy usług.

W opracowanym przez Europejski Instytut Standardów Telekomunikacyjnych raporcie technicznym TR 101 119 zostały określone trzy rodzaje przenośności numerów:

1. Przenośność operatorska (Service Provider Portability) – zachowanie numeru, w tej samej lokalizacji przy zmianie operatora (dostawcy usług). Przenośność operatorska dotyczy zachowania numeru w sieciach ruchomych i stacjonarnych.

2. Przenośność lokalizacyjna (Location Portability) – zachowanie numeru przy zmianie siedziby, miejsca świadczenia usług.

Przenośność lokalizacyjna dotyczy jedynie numerów, wykorzystywanych w sieciach stacjonarnych. Ten rodzaj przenośności jest wewnętrzną sprawą operatora sieci, o ile nie łączy się z innymi rodzajami przenośności.

Zróżnicowany zakres przenośności lokalizacyjnej powoduje zróżnicowany poziom złożoności:

• przeniesienie w obrębie obszaru obsługi centrali oraz w obrębie strefy numeracyjnej nie wpływa ani na przekierowanie w sieci ani na rozliczenia;
• przeniesienie w obrębie obszaru obsługi centrali, lecz poza strefę numeracyjną ma wpływ na rozliczenia, ale nie na przekierowanie w sieci;
• przeniesienie poza obszar obsługi centrali, lecz w obrębie strefy numeracyjnej ma wpływ na przekierowanie w sieci, ale nie na rozliczenia;
• przeniesienie poza obszar obsługi centrali i poza strefę taryfową ma wpływ zarówno na przekierowanie jak i na rozliczenia.

3. Przenośność usługowa (Service Portability) – zachowanie numeru pomimo zmiany rodzaju usługi np. zmiana z PSTN na ISDN.

Realizacja uprawnienia abonenta do zachowania  przydzielonego numeru przy zmianie operatora jest technicznie możliwa przy wykorzystaniu następujących metod ²:

• ACQ – All Call Query – w tej metodzie centrala inicjująca przed każdym zestawieniem połączenia przesyła zapytanie do bazy danych (centralnie replikowanej), skąd otrzymuje informację o operatorze sieci lub też o centrali docelowej. Metoda ACQ wymaga istnienia centralnej bazy danych;
• QoR – Query on Release – w tej metodzie połączenie jest początkowo kierowane do sieci dawcy. Jeżeli centrala dawcy stwierdzi, że numer został przeniesiony, to zwraca informację o braku możliwości zestawienia połączenia. Wówczas centrala inicjująca wysyła zapytanie do centralnej bazy danych numerów przeniesionych i na podstawie otrzymanej odpowiedzi zestawia połączenie do sieci biorcy.
• OR – Onward Routing – w tej metodzie sieć abonenta wywołującego w sposób klasyczny kieruje połączenie do sieci dawcy (na podstawie zaprogramowanych informacji o przydzielonych zakresach numeracji). Sieć dawcy stwierdza, że wywoływany numer został przeniesiony, przeszukuje wewnętrzną bazę danych w celu ustalenia aktualnego operatora danego abonenta i następnie zestawia połączenie do sieci biorcy. Przez cały czas trwania połączenia wykorzystywane są zasoby sieci dawcy jako fragment zestawionego połączenia telefonicznego.

Rysunek 1. Korzyści z modelu wykorzystującego centralną bazę danych.

Na rysunku 1 zostały przedstawione korzyści związane z funkcjonowaniem modelu wykorzystującego centralną bazę danych.

„Jednolity model biznesowy” oznacza, że:

• istnieją ujednolicone zasady przenoszenia numerów dla wszystkich operatorów;
• procedury związane z procesem przeniesienia zostaną zachowane;
• wszelkie modyfikacje związane ze zmianą modeli biznesowych są prostsze.

„Optymalne oraz niezawodne kierowanie ruchu” oznacza, że:

• centralna baza danych posiada wszystkie niezbędne informacje dotyczące kierowania ruchu oraz zapewnia prawidłowe kierowanie ruchu poprzez maksymalne bezpieczeństwo danych oraz integracje;
• dane zgromadzone w bazie zawierają numer przeniesiony, routing number, obecnego właściciela numeru (operatora) oraz pierwotnego właściciela numeru;
• wszyscy operatorzy posiadają dostęp do tych samych danych co zapewnia prawidłowe kierowanie ruchu;
• zapewnione jest optymalne kierowaniu ruchu;
• nowi operatorzy mają ułatwiony start.

„Obojętność na bankructwo operatorów” oznacza, że:

• w przypadku, gdy numer zostanie przeniesiony, operator dawca nie bierze już udziału w zestawieniu połączenia;
• eliminacja „zaufania” do operatora zapewnia zdolność do utrzymywania właściwego kierowania połączeń bez względu na istnienie operatora.

„Wzrastająca konkurencja”:

• obowiązywanie jednolitego modelu biznesowego oznacza proporcjonalne obciążenia dla wszystkich operatorów;
• wszyscy operatorzy są tak samo traktowani w trakcie procesu przenoszenia.

„Monitorowanie procesu przenoszenia w czasie rzeczywistym” przez regulatora:

• zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa wspólnotowego to krajowe władze regulacyjne są odpowiedzialne za prawidłowe wdrożenie przenośności numerów;
• to krajowe władze regulacyjne powinny zapewnić wdrożenie przenośności bez opóźnień;
• model centralny zapewnia prawidłowe, legalne, przejrzyste wdrożenie przenośności numerów oraz pozwala regulatorowi sprawnie monitorować przenośność numerów oraz  eliminować potencjalne  spory międzyoperatorskie.

„Zastosowanie dla sieci stacjonarnych oraz ruchomych”:

• w przypadku przenośności międzysieciowej model centralny wydaje się być najwłaściwszym rozwiązaniem;
• wzrastająca liczba operatorów wymusza ujednolicanie rozwiązań w celu zapewnienia przenośności u wszystkich operatorów.

W przypadku modelu centralnego należy również pamiętać, iż centralna baza danych powinna być administrowana przez podmiot niezależny od konkurujących przedsiębiorców telekomunikacyjnych (choć nie zawsze jest to możliwe).

Rysunek 2. Model wzajemnych połączeń międzyoperatorskich

W przypadku technicznego modelu opartego na wzajemnym kierowaniu połączeń (OR) między operatorami (rysunek 2) można stwierdzić, iż:

• wzajemne połączenia między operatorami są nieefektywne oraz drogie;
• proces wzajemnych połączeń komplikuje się wraz ze wzrostem liczby operatorów;
• wdrożenie tego rozwiązania na dużych rynkach jest trudne – wszyscy muszą się porozumieć między sobą;
• różnego rodzaju oprogramowanie oraz urządzenia muszą być zainstalowane oraz utrzymywane;
• koszty związane z zarządzaniem zmieniają się w czasie.

Rysunek 3.  Model centralny

W przypadku modelu centralnego (ACQ – rysunek 3) polegającego na istnieniu w sieci telekomunikacyjnej centralnej bazy danych numerów przeniesionych można stwierdzić, iż:

• mniejsza ilość połączeń może być lepiej obsługiwana oraz tańsza;
• skuteczność metody jest niezależna od liczby operatorów;
• w jednym miejscu następuje zarządzanie wszystkimi adresami;
• jest to dominująca obecnie metoda techniczna realizacji przenośności numerów;
• jest to metoda właściwa dla rynków, na których występują problemy regulacyjne dotyczące współpracy międzyoperatorskiej.

W związku z powyższym zwracamy się z uprzejmą prośbą o przedstawienie stanowiska w następujących kwestiach:

• docelowego modelu techniczno – organizacyjnego;
• okresu w jakim mogą funkcjonować rozwiązania przejściowe;
• terminu, w którym powinno być wdrożone rozwiązanie docelowe (ACQ);
• formy organizacyjno-prawnej podmiotu administrującego centralną bazą danych numerów przeniesionych;
• zasad współpracy operatorów z centralną bazą danych numerów przeniesionych;
• wzajemnych rozliczeń miedzy bazą danych numerów przeniesionych a operatorami telekomunikacyjnymi;
• szczegółowych rozwiązań technicznych.

Wyniki przedmiotowych konsultacji posłużą do podjęcia działań faktycznych oraz prawnych w przedmiocie zapewnienia przejrzystości taryf w związku z wprowadzeniem przenośności numerów oraz do stworzenia odpowiednich warunków realizacji przenośności numerów przez operatorów.

Stanowiska w powyższych kwestiach oraz do dokumentu Europejskiej Grupy Regulatorów (w szczególności do Rozdziału 5) można przesyłać do dnia 6 marca 2006 r. na adres:

Urząd Komunikacji Elektronicznej
ul. Kasprzaka 18/20
01-211 Warszawa

oraz w wersji elektronicznej:

e-mail: 

Szczegółowe informacje można uzyskać pod numerem telefonu: 022 53 49 452

___________________________________

Przypisy:

1. Official Journal L 108, 24/04/2002 P. 0051 - 0077

2. Stanowisko Prezesa URTiP z maja 2004 r. w sprawie przenośności numerów.

• 
  konsultacje np 17 - 250 KB plik PDF
• 
  erg raport numberportability - 1,4 MB plik PDF